โดยเฉพาะ “งานที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับศิลปและการออกแบบ”
ต้องยอมรับว่างานในแขนงนี้ต้องการทักษะและความชำนาญพิเศษ
ที่ต้องเน้นตรง พิเศษ ก็เพราะว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ นะครับ
การออกแบบถ้าจะเปรียบให้เห็นภาพก็เหมือนกับ การเอาของที่อยู่ในห้วสมองออกมาทำให้เป็นภาพ
ไม่ต่างอะไรกับการทำความฝันให้เป็นจริง และฝันที่ว่าเป็นความฝัน เป็นความต้องการของลูกค้า
ยิ่งยากเข้าไปอีก
ซึ่งแน่นอนเลยว่าต้องการเห็นภาพฝันที่สวยงามแบบสุดๆ
ตรงนี้เองที่บอกว่า ต้องใช้ความชำนาญที่พิเศษ
คนที่จะทำได้ดี ต้องมีความลึกซึ้งในทางความคิด มีวิสัยทัศน์ทั้งในแนวดิ่งและแนวนอน
ประกอบด้วยพลังสร้างสรรค์ มองทุกอย่างให้เป็นคุณ
ทำให้เกิดประโยชน์และสำคัญมากมันต้องโดน ต้องกระแทกใจ
ขอบอกว่าไม่ง่าย และทำไม่ได้ทุกคน
เป็นความสามารถเฉพาะตัวล้วนๆ ห้ามลอกเรียนแบบ ต้องใช้วิจารณญาณในการรับรู้
แต่ไม่ถึงกับต้องอ่านฉลาก และห้ามดื่มเกินวันละ 2 ขวด
ประสบการณ์เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุดเท่าๆ กับความสามารถในการใช้เครื่องไม้ เครื่องมือ
ต้องมีคอมพิวเตอร์ทักษะ ความสามารถทางศิลป แนวทาง ปรัชญา วิธีคิด
ถึงว่า...ใช่จะมีคอมฯ ตัวนึงแล้วโอเคเลย ทำได้เลยซะที่ไหน
คำที่มักก่อความหดหู่ให้กระทบใจนักออกแบบก็คือ
ชอบพูดว่า “ออกแบบมาไม่เห็นมีอะไรเลย”
ฟังดูว่ามันก็ง่ายจริงๆ แหละ แต่ว่าถ้ามองกลับไป
“การทำของยาก ให้ดูแล้วง่าย มันไม่ง่ายนะครับ”
กับอีกคำ “ทำไม่เป็นหรอก ถ้าให้ติให้บอกว่าไม่ดี ไม่สวยตรงไหนทำได้หมด”
นี่ล่ะครับปวดจริงๆ แต่สิ่งหนึ่งที่นักออกแบบที่ดีควรมีไว้
คือใจที่ต้องยอมรับทุกข้อตำหนิของลูกค้าและแก้ปัญหาตรงนี้ให้ได้ ต้องให้ดีที่สุดด้วย
และสุดท้ายคือ เสน่ห์หรือเอกลักษณ์ของงาน ง่ายๆ คือ
ทำงานเสร็จแล้ว อย่าพึ่งเสร็จ
เอ๊ะ ยังไงกัน!!! แล้วค่อยมาว่ากันต่อทีหลังครับ
อย่าลืมครับ ความชำนาญ ประสบการณ์ วิธีคิด
ที่ เอส.เอ็ม.ซี. มีอยู่พร้อม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น